Bir Tutam Yaşam

Annem sağlığına yavaş yavaş kavuşurken, hastane anılarımıza bir ekleme daha yapayım. Bu anıları şimdi gülerek anlatıyoruz birbirimize ama o anı bizimle birlikte yaşayanlar şaşkınlığımızı ve endişeli ifadelerimizi hatırlayacaklardır. Annem tanınmaz haldeydi. Zaten şakacıdır ama böyle uzun süreli ve kurgulu şakalar hiç yapmadığı için ilk cümlelerine gülüyor, sonlara doğru ağlamamak için dudaklarımı ısırıyordum. Ameliyattan iki gün sonraydı.  O gün yurt dışında gelen dostum, hastaneye ziyarete geldi. Ailecek görüşürüz. Annem ve o birbirlerini iyi tanırlar. Odaya girdiğinde annem kolundaki kırığın durumunu anlamak için çekilen röntgenden az önce gelmişti. Evet, bir de kolunda taze bir kırık vardı annemin, kalçasını kırdığında. - "Merhaba Şenol teyze, geçmiş olsun. Iyi görünüyorsun. Nasılsın?" dedi misafirimiz. Annem şaşkın bir ifadeyle bana baktı ve gülerek "Haydaaaa, bana Şenol teyze diyor yahu" dedi. - "Sen kimsin ki anne, ne demeliydi" dedim şaka yaptığını

Geçen hafta annem kalçasından ameliyat oldu, protez taktılar. Şuan iyileşme sürecinde. Ameliyattan sonra bir tuhaflaştı. Çağırmadığım branş doktoru hemşire hastabakıcı kalmadı. Hepsi de normal, geçecek dediler. Inanmamız çok zordu. Anlatayım da siz karar verin... Ameliyattan üç gün sonra bir arkadaşım eşiyle ziyarete geldi.  - "Merhaba Şenol teyze geçmiş olsun" dedi. Sesi nezleliydi. Ben de yatağın ayak ucunda ayaktayım.  Annem yattığı yerden, bana doğru çevirdi kafasını, gözlerini kocaman açtı.  - "Levend, bana doğruyu söyle, benden gizlediğiniz bir hastalığım mi var?" - "Niye böyle düşündün ki anne" dedim.  Hiç anlam veremedim bu endişesine. Ama son bir haftadır annemde gördüğüm bu zihinsel değişikliklerden sonra şaşırmamam gerekirdi. Bu sorum ona çok umursamaz bir tutum gibi geldi sanırım, sinirlendi. - "Görmüyormusun oğlum, beni ziyaret etmek için taaa Amerika'ya gelmişler." Haydaaaaa. - "Anne sen nerdesin şuan?" dedim - "A