Pehhhhhh

Asansöre binerbinmez hemen zemin katın düğmesine bastım.
Yüzümü aynaya döndüm, adettendir.
Asansör harekete geçmeden önce şöyle bir titredi silkelendi.
Ve o anda bir ses geldi, "pıfffffft" diye.
Kasislerden geçerken arabalardan bir ses gelir ya, ona benziyordu.
Beraber bindiğim arkadaşıma baktım.
- "Neydi o" dedim.
- "Duymadım birşey" dedi.

Ve bir koku doldu içeriye.
Ama ne koku.
Hayvan leşi mi diyim, kokmuş yumurta mı diyim.

Arkadaşımdan şüphelendim haliyle.
Ama misafirim o benim.
Kibarlıktan direkt soramadım.
İki kişiysek ve ben değilsem, peki kim.

Arkadaşımla göz göze geldik.
- "Yaaa pardon. Ben asansöre binince, tik oldu bu. Hemen salıyorum" dedi.

Ne diyim ki! Tiki varmış.

Asansör yavaşladı sarsılarak durdu.
Hemen terketmezsek boğulucaz.
İkimizde kapıya iyice yaklaştık, zaman kaybetmeden çıkmamız gerekiyor artık.

Kapı açıldı.
Aman Allah'ım.
Kapı komşum.

- "Merhaba" dedi.
- "İyi günler" dedim.

Biz çıktık. O girdi içeri.

Kapı kapanmadan , son kez duydum sesini.
- "Peeeeehhhhhh"

Valla  ben değildim.

Ne zaman karşılaşsak, burnunu büzüyor gibi geliyor, selamlaşırken.
Konuyu tekrar açıp "O ben değildim" demek istemiyorum, çok boktan bir muhabbete girmek istemiyorum.
Ama bilmeli ki acı çekiyorum.