Beyin ve Sağlık

Kalça kırığı nedeniyle annemi hastaneye yatırmıştık.

Acilde yapılan tespit ve teşhislere göre ameliyat olmasına ve protez takılmasına karar verilmişti.

Odasına yatırıldıktan sonra , ameliyata uygunluğu için, bazı testler yapıldı. 

Ve görüldü ki düzenli olarak kullandığı ve o sabah da almış olduğu Coraspin 100mg nedeniyle kanı fazla suluydu ve en az 3-4 gün geçmeden ameliyata alınamayacaktı.

Çok üzülmüştüm. Çünkü bu 3-4 günün annem için kolay geçmeyeceği aşikardı. Acısı vardı, kıvranıyordu. Ama yapacak birşey yoktu , bekleyecektik. Parol ağrı kesici vermeye başladılar, damardan. Ortopedi doktorunun söyledikleri biraz beni teselli etmişti, Coraspin sayesinde en azından pıhtı atma, emboli oluşma riski azdı.

Bu 3-4 gün hiç kolay geçmedi. Ağrı ve acılarının yanında , daha önce de bu blog'da bahsettiğim gibi , daha ikinci günden itibaren başlayan zihinsel bulanıklık ve dikkat sorunu başlamıştı. O günlerde henüz "Narkotik" dedikleri ilaç verilmeye başlanmamıştı. 

Bu zihinsel bulanık beni çok endişelendiriyordu. Örnek vermek gerekirse, yattığı yerin hastane odası olduğunu unutuyor, kendini evde sanıyor, neden hastaneye gelindiğini hatırlamıyor vs. Ama bir kere izah edince hatırlıyor, ancak saatler sonra yine nerde olduğunu atlayabiliyordu. Özellikle yakın geçmişteki olayları hatırlamakta sorun yaşıyordu. Az önce gelen hemşireyi tekrar görünce hatırlamıyordu.

Nedenlerini anlamaya çalışıyordum. Odaya gelen her doktor ve hemşireye annemin neden böyle olduğunu soruyordum, normal değildi. Ama onlar da "eskiden böyle değil miydi?" diye sordukça ümitsizleşiyordum.

Ta ki, ortopedi doktoru ile bu konuda sohbet edene kadar. Tabi bu sohbet , sonradan yaşanacak "Narkotik" kaynaklı  davranış değişiklikleri için yetersiz kalacaktı. Ama o ana kadar ki yaşadıklarımızı ve benim daha önce beyin hakkında öğrendiklerim açısında mantıklı gelmişti ve bu yüzden sizlerle paylaşmak istedim.

Doktorun bana anlattıkları şuydu: "Annenizin bedenindeki en büyük kemik kırıldı. Bu çok büyük bir hasar. Şuan vücudunda olağanüstü hal ilan edilmiş durumda. Kemiği onarıp, vücudu yeniden ayağa kaldırıp hayata döndürebilmek için kanında bir sürü malzeme dolaşıyor. Tamamen vücut o kırığa odaklanmış durumda. Beyni bütün enerjisini bu konuya odakladı. O yüzden dış dünyayla ilgilenememesi ve çevresini algılayamaması normaldir. Ama bunların hepsi geçecek emin olun"

Şimdi izninizle zamanda geri zıplayıp, benim rahatsızlandığım günlere geri dönmek istiyorum. Damar daralması/tıkanması nedeniyle "inme" geçirdiğim günlere. Doktorum geçirdiğim bu rahatsızlığın pıhtı kaynaklı değil de "stres" nedeniyle damarın daralmasından kaynaklandığını söyleyince stresin nasıl birşey olduğunu ve bedene fiziksel etkisinin nasıl oluşabildiğini araştırmıştım. Şimdi ben de bu öğrendiklerimi kısaca sizinle paylaşayım ve annemin doktorunun yaptığı açıklamayla birlikte siz değerlendirin.

Araştırmalarım bana şunu öğretti: "Beyin stresli bir duruma girerse, bunun yaşam için bir tehdit oluşturduğunu düşünerek bütün önceliğini stres yaratan kaynakla mücadeleye ayırıyor. Bu durum , yapacağınız bir sunum öncesi kısa süreli stres de olabilir, uzun süren, çaresizliğe sürükleyen bir proje veya iş/zaman baskısı da olabilir. Bu mücadele süresi uzarsa , beyin bedenle ilgili düzenli kontrol ve müdahalelerini ihmal etmeye başlıyor. Gün boyu beynimiz vücuttaki anormallikleri tespit edip, bir takım mücadeleler başlatıyor. Ancak stres durumlarında, büyük yaşamsal bir tehdit altında olduğunu düşünüp o tarafa odaklandığından bu dönemde hastalıklar da başlıyor bedende. İşte böyle durumlarda da "vücut direnci düşmüş" diyoruz"

Böyle durumlardan beyni kurtarmak için, meditasyon önerilmesinin başlıca sebebi bu. Beyni bir an olsun, bu stres kaynağıyla mücadeleden uzak tutup, bedenle ilgilenmesini sağlamak sağlıklı olmamızı sağlar. Ve önerilen, günde 10 dk meditasyonun yeterli olduğu. Tabi meditasyon için , ille de beynin strese girmesini beklemek gerekmiyor. O zaman kurtulmak zor. Meditasyonun strese girmemek ve girdiğimizde de çabuk kurtulmak için düzenli olarak yapılması öneriliyor. Meditasyonun ne olduğu ise, bence, kişiden kişiye değişir. Kişiyi girdaptan çıkaracak her aktivite, meditasyondur.

Şimdi Ortopedi doktorunun annemin durumunu izahı ile benim öğrendiklerimin tahlilini sizlere bırakıyorum.

Önce beyin sağlığı. Aman aklınıza mukayyet olun :)