Ben kime söylüyorum!

Geçtiğimiz iki hafta içinde iki arkadaşımın daha sağ tarafını etkileyen bir felç geçirdiğini öğrendim.
İkisi de benim felç hikayemi ve deneyimimi biliyordu.
Konuşmuştuk o zamanlar oturup.

Birinde çok şükür iz kalmadığını öğrendim. Diğerinde ise geçici olacak inşallah.
Biraz çabayla kısa sürede benim gibi atlatacak ve normale dönecek.
Her ikisiyle de görüştüm ve sebebi stres olarak açıklanmış kendilerine.
Lanet okuyorlar stres yaratan sebeplere ve o sebeplere haketmedikleri kadar verdikleri değere.
Her ikisi de ne kadar ucuz yırttıklarının farkında olduklarını söylediler.
Sevindim, bunu farkettikleri için.
Üzüldüm , beni dinlemedikleri için.

Şimdi doğrudan sana hitaben yazıyorum arkadaşım.
Ben laf olsun diye deneyimlerimi yazmıyorum buraya.
Sen oku ve benim hatalarımı yapma da çabuk terketme şu dünyayı,  sevenlerini, çoluğunu çocuğunu,  diye.
Bu felç veya ölüm önceden haber vermiyor, bazen acısız sızısız, vedalaşamadan gidiveriyorsun.
Gittiğin zaman farkedersin gittiğini, 'Dur ben bir geri döneyim' bile diyemezsin. İkimizde Türkçe konuşuyoruz, bu bir fırsat senin için.
Ben yaşadıklarımı yazıyorum,  roman yazmıyorum,  teori anlatmıyorum.
Niye dinlemiyorsun kardeşim beni.
Sen de mi yaşayarak öğrenmekten yanasın!
Sonradan 'Sen ne kadar haklıymışsın' diyecek zamanın olabilir de olmayabilir de. O yüzden ben şimdi söyliyim,  beni çok üzmüş olacaksın o zaman. Ben isterim ki senin sağlığın iyi olsun ki sevdiklerinle sevenlerinle uzun uzun güzel bir ömür yaşa.
Ben seni sevdiğim için yazıyorum sana. Peki sen beni sevmiyor musun da üzeceksin beni! Sen gaddar mısın zalim misin de seni sevdiğim halde beni üzeceksin!

Uzak dur şu stresden. Kolay değil ama ölmek de zor değil. Önce kendine, kendi bedenine değer ver, saygı duy. Ona zarar verme, ona iyi bak, onu besle, onu sev. Unutma o beden zarar görünce başka beden yok senin yaşayacaģın.
Sigarayı hemen bırak.
Hareketli yaşamı seç.
Dengeli beslenmeye çabala.
Ben bu yoldan çıkarsam bana da destek ol, uyar beni.
Beraber uzun uzun yaşayalım.

Bunca zamandır iki arkadaşımdan teşekkür aldım  .
Biri sigarayı bırakmış  ve kalp spazmıyla atlatmış tehlikeyi.
Diğeri ise sporcu oldu, bisiklet ve maraton işlerine girdi.
Ne tansiyon ne kolesterol kalmış hayatında.
"Paylaştıkların çok etkiledi beni" dediler.

Hadi . Çok zor değil kendi bedenin için birşeyler yapmak. Ama yarına bırakmak çok geç olabilir Allah korusun.