Hobiler hayatın provasıdır?
Şimdi ne alaka diyeceksiniz.
Geçenlerde Yoga dersinde hocamız derse başlarken rahat bir duruş seçerek oturmamızı istedi ve biraz Yoga'nın felsefesinden bahsetti. Ve dedi ki: "Bu derslerde yaptıklarımız Yoga'nın çok küçük bir kısmıdır. Ama bu matın (Yoga minderi) üstünde yaşadıklarınız , kendinizi tanımanızı sağlaması açısından da çok önemli bir kısmıdır. Yoga yaparken kendinizi izlerseniz orda yaşadığınız zorluklar ve o zorluklara verdiğiniz cevaplar sizin hayattaki davranışlarınızdan daha farklı olmadığını göreceksiniz. Çabuk mu pes ediyorsunuz, yoksa tekrar tekrar deniyor musun? Her denemede mutlu mu oluyorsunuz yoksa mutsuz olup vaz mi geçiyorsunuz? Sabırlı misiniz?"
Bu anlattıkları bana 2000 yılında özel ders aldığım rahmetli resim hocamın benimle bir konuşmasını hatırlattı. Resim yaparken detaya takılıp ilerleyemediğimi farketmişti. Uzun uzun neden böyle yaptığımı anlamaya çalışmıştı. Ve bana demişti ki: "Bu beyaz tuval, hayatın kendisidir. Hayatta neysen bu tuvalde de öylesindir. Değişmek istiyorsan burada değiştir kendini. Herşeyi önceden planlayamazsın. Kendi haline bırak. Tüm tuval üstünde gezsin fırçan. Resmin taslağını bir gör. Ortacak çıkacak olan resme bir bak. Hata varsa her zaman düzeltme fırsatın var" Hatta elimden fırçayı aldı, tuvalin üzerindeki çalışmamı önce bozdu sonra düzeltti.
Ve bir gün onun dediği gibi yaptım ve bir resmimi tüm endişelerimi tüm kendimden beklentilerimi yok sayarak yaptım. Birinci gün resmi bitirdim, ikinci gün düzeltmelerimi yaptım. İki günde resmi bitirdim ve sonuç harika olmuştu. Metal eldiven.
Demek ki oluyormuş. İnsan isterse kendini değiştirebiliyor.
Ama bu değişimi hayatıma yansıtabildim mi, sanmıyorum :) Resim yapmayı bıraktım. Birakmasaydim ve tuvalde fırçam özgürce gezinmeye devam etseydi belki bugün daha rahat yaşayan bir insan olmayı başarırdim. Diğer tecrübelerimle bu öğütlerin doğruluğuna inanıyorum çünkü.
Evet, ben hiç uzun soluklu işlere girmedim. Yol gözümde büyür büyür ve başlamadan vazgeçerim çoğu zaman. Çünkü başlamadan detayları düşünmeye başlarım, daha denemeden vazgeçerim.
Ne kadar yazık oysa değil mi? Belki vazgectiklerimden vazgeçmeyip deneseydim kimbilir bugün neleri başarmış bir adam olarak taniyacaktiniz beni. Oysa ben onları yapmayarak sizi benden mahrum ettim ;)
Hobileri olan insanların hayatta başarılı oldukları söylenir. Belki nedeni budur. Hayatın yansıması olan bir mat bir tuval belki de hayatta takılıp kaldığı bilmecelerin çözümlerini bulabildiği yerlerdir.
Fakat Yogada farklı birşeyler yaşıyorum. Başaramayınca üzülmüyorum, hatta kendime gülüyorum. Dengede duramadigimda günümde olmadığımı düşünüyorum, başka bir gün için kendime şans tanıyorum. Ve beni tanıyanlar eskiden özel hayatımda hiç de böyle bir insan olmadığımı bilirler.
Yuzdeyuz olmasa da hayatıma yansıyor bunlar şimdi. Bunu bana sizler söylüyorsunuz. Ama tam olamadım hala. ;)
Hobilerinize bir de bu gözle bakmayi deneyin siz de. Ve kendinizi değiştirmek için hobi dünyanızda değişimi başlatın bakalım, özel hayatınıza yansıyor mu?
Geçenlerde Yoga dersinde hocamız derse başlarken rahat bir duruş seçerek oturmamızı istedi ve biraz Yoga'nın felsefesinden bahsetti. Ve dedi ki: "Bu derslerde yaptıklarımız Yoga'nın çok küçük bir kısmıdır. Ama bu matın (Yoga minderi) üstünde yaşadıklarınız , kendinizi tanımanızı sağlaması açısından da çok önemli bir kısmıdır. Yoga yaparken kendinizi izlerseniz orda yaşadığınız zorluklar ve o zorluklara verdiğiniz cevaplar sizin hayattaki davranışlarınızdan daha farklı olmadığını göreceksiniz. Çabuk mu pes ediyorsunuz, yoksa tekrar tekrar deniyor musun? Her denemede mutlu mu oluyorsunuz yoksa mutsuz olup vaz mi geçiyorsunuz? Sabırlı misiniz?"
Bu anlattıkları bana 2000 yılında özel ders aldığım rahmetli resim hocamın benimle bir konuşmasını hatırlattı. Resim yaparken detaya takılıp ilerleyemediğimi farketmişti. Uzun uzun neden böyle yaptığımı anlamaya çalışmıştı. Ve bana demişti ki: "Bu beyaz tuval, hayatın kendisidir. Hayatta neysen bu tuvalde de öylesindir. Değişmek istiyorsan burada değiştir kendini. Herşeyi önceden planlayamazsın. Kendi haline bırak. Tüm tuval üstünde gezsin fırçan. Resmin taslağını bir gör. Ortacak çıkacak olan resme bir bak. Hata varsa her zaman düzeltme fırsatın var" Hatta elimden fırçayı aldı, tuvalin üzerindeki çalışmamı önce bozdu sonra düzeltti.
Ve bir gün onun dediği gibi yaptım ve bir resmimi tüm endişelerimi tüm kendimden beklentilerimi yok sayarak yaptım. Birinci gün resmi bitirdim, ikinci gün düzeltmelerimi yaptım. İki günde resmi bitirdim ve sonuç harika olmuştu. Metal eldiven.
Demek ki oluyormuş. İnsan isterse kendini değiştirebiliyor.
Ama bu değişimi hayatıma yansıtabildim mi, sanmıyorum :) Resim yapmayı bıraktım. Birakmasaydim ve tuvalde fırçam özgürce gezinmeye devam etseydi belki bugün daha rahat yaşayan bir insan olmayı başarırdim. Diğer tecrübelerimle bu öğütlerin doğruluğuna inanıyorum çünkü.
Evet, ben hiç uzun soluklu işlere girmedim. Yol gözümde büyür büyür ve başlamadan vazgeçerim çoğu zaman. Çünkü başlamadan detayları düşünmeye başlarım, daha denemeden vazgeçerim.
Ne kadar yazık oysa değil mi? Belki vazgectiklerimden vazgeçmeyip deneseydim kimbilir bugün neleri başarmış bir adam olarak taniyacaktiniz beni. Oysa ben onları yapmayarak sizi benden mahrum ettim ;)
Hobileri olan insanların hayatta başarılı oldukları söylenir. Belki nedeni budur. Hayatın yansıması olan bir mat bir tuval belki de hayatta takılıp kaldığı bilmecelerin çözümlerini bulabildiği yerlerdir.
Fakat Yogada farklı birşeyler yaşıyorum. Başaramayınca üzülmüyorum, hatta kendime gülüyorum. Dengede duramadigimda günümde olmadığımı düşünüyorum, başka bir gün için kendime şans tanıyorum. Ve beni tanıyanlar eskiden özel hayatımda hiç de böyle bir insan olmadığımı bilirler.
Yuzdeyuz olmasa da hayatıma yansıyor bunlar şimdi. Bunu bana sizler söylüyorsunuz. Ama tam olamadım hala. ;)
Hobilerinize bir de bu gözle bakmayi deneyin siz de. Ve kendinizi değiştirmek için hobi dünyanızda değişimi başlatın bakalım, özel hayatınıza yansıyor mu?
Yorumlar