GERÇEK

-"Ne diyorsun bu işe?!” diye seslendi , yaralı ve şaşkın arkadaşına, loş odada sessizliği bozarak. İkisi de az önce olanlar nedeniyle şaşkındı. Yaralı olan derin bir nefes aldı ve

-"Ben bir şey anlamadım. Durup dururken hırslandı ve tuttu beni ısırmaya başladı. Dur diyemedim bile. Isırdı ısırdı yedi bitirdi beni, şimdi de nereye gitti acaba?!” dedi.

-"Ben de ona şaşırdım. Senin tadını da mı garipsemedi… Hayır anlamadığım , önce oflayıp pufladı , sonra haftalardır önünde duran defterin sayfalarını parçalarcasına çevirdi, bir ileri bir geri. Ardından defteri hırsla kapatıp, tokatlayarak masaya adeta gömdü ve açlıktan kudurmuşçasına seni yedi yedi ve bitirdi. Bununla yetinmeyip, hiç kafasını bile çevirmeden, beni tuttu ve bir ısırık da benden aldı.”

-"Evet evet. Seni ısırınca birden donakaldı , önce sana baktı yüzünü buruşturarak, ardından aniden suçlu benmişim gibi döndü bana, ters ters baktı. Seni panik halde geri bıraktı, son ısırığı tiksintiyle tükürdü masanın altındaki çöp kutusuna. Yerinden kalktı, döndü arkasını gitti.”

-"Seni ben sandı desem, bu kadar uzun sürer mi anlamak, senin mum benim ise gerçek olduğumu!…"

-"Bir de emin olmak için beni fitilimden yakmaz mı? Aslında oda kararmaya başlayınca beni yaksaydı,  görürdü belki kimin kim olduğunu. Perdeler de sımsıkı kapalı. Gecesi gündüzü karıştı adamın.” dedi gülerek. 

-"Hikayesine gömülünce kapatır hep perdeleri. Sanırım yazdığı hikayede yolunu kaybetti, toparlayamıyor artık. Dua edelim de daha beter şeyler yaşamadan kahramanını amacına ulaştırabilsin. Yoksa yandık."

-"Daha kötüsü ne olabilir ki?!” dedi yaralı olan.

-"Kendini öldürecek baksana... Seni gerçek elma sandı, bir çırpıda yedi. Gerçeğinin tadını almadan mum yediğini anlayamadı, şaşkın.” O da artık rahatlayıp gülümsemeye başlamıştı.

Kısa bir süre düşündükten sonra ekledi “İnşallah yazdığı hikayeyi gerçek sanmaz”