Ben bir mazoşistim :)
Az önce bir spor aktivitemi daha bitirdim. Bilenler bilir 4 de 1. Salondan çıktığımda saat 22:00'yi biraz geçiyordu. Bu gece yine uyku yok bana :))
Aktivitelerim 20 dk yürüyüş ile başlıyor. Sıkıcı olduğu için TV seyrediyorum yürürken. Ama bu sefer band çalışmaya başladığında farkettim ki , eski modele binmişim. Onda da TV yok. Hoppalaaa. Zaten sürüne sürüne gittim salona. Şimdi işin yoksa bandı durdur , geç TV'li modele, tekrar başlat. Uzun iş geldi, devam ettim. Nabız 120-125 arasında olacakmış. Ben de nabzımı seyrederek 20 dk'yı bitirdim.
Yürürken bir ara hoca geldi yanıma.
- Merhaba Levend bey nasıl gidiyor?
Yeni programı hazırladığından beri, karşılaşmamıştık, önceki dersler onun off günlerine denk geldi.
- Fena gitmiyor hocam. Yalnız geçen hafta 4 değil, 2 gün gelebildim
- Olsun, aceleye gerek yok. Hareketlerde zorlanıyor musunuz?
- Yok hocam zorlanmıyorum, herşey yolunda.
- Zorlanmanız lazım Levend bey. Ağırlıkları artırmalıyız.Aletlere geçtiğinizde haber verin yanınıza geleyim.
- ?!?!?!
Ben hareketleri anladığımı kastetmiştim. :-)) Neyse uğraşamıycam şimdi. Zaten kan-ter içindeyim.
Yürüme bitince geçtim bisiklete. O da 15 dk olacak. Nabız yine 120'nin altına düşmemeli. Bu sefer dikkatli davrandım, TV'li modeli kullandım. "Hokkabaz" filmi oynuyordu bir kanalda, zaman çabuk geçti.
Ardından geçtim aletlere. İtiyorsun, çekiyorsun, kaldırıyorsun, indiriyorsun, arkakol kası, ön bacak kemiği derken , itiş tepiş bir takım hareketler.
Hoca hemen gördü, geldi yanıma. Çizelgeme baktı.
- Hmmm. Son gelişinizde 19 kg kaldırmışsınız Levend bey. Bugün 26 kg ile başlayın.
- ????
Niye yaaa!?. Su damacanaları 26 kg mı olacak? Benim amacım, sucu kapıya bıraktığında damacanayı içeriye kendim alabilmek :)) Bir damacana su 19 kg. Bana yeter bu ağırlıkta kalmak. Salona gelmemin başkaca bir amacı yok. :))
Öyle bazı arkadaşlar var ki salonda, amaçlarını anlayamıyorum. Arabaları arızalansa, çekici çağırmalarına gerek yok, sırtlanıp kendileri çekebilecek durumdalar :)) Belki yaptıkları iş, bu ağırlıkları kaldırmayı gerektiriyordur.
Bir de son hareket var ki, ilk günden beri yapmıyorum, yapmayacağım da. Hocama da öyledim. Ben o hareketi yapmam. Doğada böyle bir duruş yok. Tarif bile edemem. Kaplanlar avlarının peşinde koşarken, filmi durdurursanız, belki o pozisyonu yakalama şansınız olur :-)) İlk denediğimde hangi kasım çalışıyor onu bile anlayamadım titremekten. Kas mı çalışıyor ben mi can çekişiyorum anlamak mümkün değil. Sokakta yapsam "Çekilin ben doktorum" diyen 1 milyon kişi bulurum. :-)
Herşey bitti sanırken esas acınacak halim şimdi başlıyor: Duşa giriyorum, kollar omuzlardan itibaren tutmadığı için spastik bir görünüm oluşuyor. Tabi duşta olduğum için bunu bir ben görüyorum :-)) Musluğu açabiliyorum ama duş nereye akıyorsa ben orda duruyorum. Zira kolum o yüksekliğe kalkamıyor.
Çocukluğumuzda "kaynana zırıltısı" diye bir oyuncak vardı. Elma şekeri gibi birşey düşünün. Ama elması yassı olsun. Sanki bir sopaya takılmış minyatür davul. Davulun iki yanından ip sarkardı, iplerin ucunda da birer küçük top vardı. Zırıldağı iki yanında avuçlarınızın arasına alırdınız. Mağara devrinde ateş yakan atalarımızın ellerindeki tahta parçasını ovaladığı gibi, bunu da ovaladığınızda, yanlardan sarkan iplerin ucundaki o küçük toplar minyatür davula çarptıkça takırtılı tukurtulu bir ses çıkarırdı, biz de "he he he" diye gülerdik.
İşte beni de sporum bittiğinde, bir dev gelse ve beni belimden avuçlayıp, ovalasa :-)) tutmayan omuzlarım vücuduma çarptıkça, o da "he he he" güler.
Hadi duşu bitirdim, giyinmek bir ölüm. Şortumu giyicem, sanırsınız ki 19 kg. :)) Lastiğini belime oturtana kadar 15 dk geçiyor.
Çok şükür giyindim. O da bitti. Eve doğru bir yürüşüm var!! Bakkalın önünden geçerken camda gördüm kendimi. Sabahları, hiç sırt çantasını yüklenmiş okula giden ilkokul 1. sınıf öğrencilerini gördünüz mü? Önlerine bakarak , yarı uykulu yürürler gariplerim. Gidiyor ama allahtan ayakları okul yolunu biliyor :)) Ben de öyle görünüyordum.
En zor kısma geldim. Kapıyı açıcaz şimdi. Anahtarı deliğe sokabilsem Level atlıycam. Sanırsınız ki anahtar da 19 Kg :-)) Bir daha ki sefere komşudan yardım istiycem. Utanıcak birşey yok. Normalde yapabiliyorum vallahi. Kalıcı bir arıza değil. Hergün rahatsız etmiycem. Gün gelir, spor yaparsın, ben de senin kapını açarım. :))
Sanırım en iyisi zile basınca kapıyı birinin açması :)))
Kalın sağlıcakla.
Aktivitelerim 20 dk yürüyüş ile başlıyor. Sıkıcı olduğu için TV seyrediyorum yürürken. Ama bu sefer band çalışmaya başladığında farkettim ki , eski modele binmişim. Onda da TV yok. Hoppalaaa. Zaten sürüne sürüne gittim salona. Şimdi işin yoksa bandı durdur , geç TV'li modele, tekrar başlat. Uzun iş geldi, devam ettim. Nabız 120-125 arasında olacakmış. Ben de nabzımı seyrederek 20 dk'yı bitirdim.
Yürürken bir ara hoca geldi yanıma.
- Merhaba Levend bey nasıl gidiyor?
Yeni programı hazırladığından beri, karşılaşmamıştık, önceki dersler onun off günlerine denk geldi.
- Fena gitmiyor hocam. Yalnız geçen hafta 4 değil, 2 gün gelebildim
- Olsun, aceleye gerek yok. Hareketlerde zorlanıyor musunuz?
- Yok hocam zorlanmıyorum, herşey yolunda.
- Zorlanmanız lazım Levend bey. Ağırlıkları artırmalıyız.Aletlere geçtiğinizde haber verin yanınıza geleyim.
- ?!?!?!
Ben hareketleri anladığımı kastetmiştim. :-)) Neyse uğraşamıycam şimdi. Zaten kan-ter içindeyim.
Yürüme bitince geçtim bisiklete. O da 15 dk olacak. Nabız yine 120'nin altına düşmemeli. Bu sefer dikkatli davrandım, TV'li modeli kullandım. "Hokkabaz" filmi oynuyordu bir kanalda, zaman çabuk geçti.
Ardından geçtim aletlere. İtiyorsun, çekiyorsun, kaldırıyorsun, indiriyorsun, arkakol kası, ön bacak kemiği derken , itiş tepiş bir takım hareketler.
Hoca hemen gördü, geldi yanıma. Çizelgeme baktı.
- Hmmm. Son gelişinizde 19 kg kaldırmışsınız Levend bey. Bugün 26 kg ile başlayın.
- ????
Niye yaaa!?. Su damacanaları 26 kg mı olacak? Benim amacım, sucu kapıya bıraktığında damacanayı içeriye kendim alabilmek :)) Bir damacana su 19 kg. Bana yeter bu ağırlıkta kalmak. Salona gelmemin başkaca bir amacı yok. :))
Öyle bazı arkadaşlar var ki salonda, amaçlarını anlayamıyorum. Arabaları arızalansa, çekici çağırmalarına gerek yok, sırtlanıp kendileri çekebilecek durumdalar :)) Belki yaptıkları iş, bu ağırlıkları kaldırmayı gerektiriyordur.
Bir de son hareket var ki, ilk günden beri yapmıyorum, yapmayacağım da. Hocama da öyledim. Ben o hareketi yapmam. Doğada böyle bir duruş yok. Tarif bile edemem. Kaplanlar avlarının peşinde koşarken, filmi durdurursanız, belki o pozisyonu yakalama şansınız olur :-)) İlk denediğimde hangi kasım çalışıyor onu bile anlayamadım titremekten. Kas mı çalışıyor ben mi can çekişiyorum anlamak mümkün değil. Sokakta yapsam "Çekilin ben doktorum" diyen 1 milyon kişi bulurum. :-)
Herşey bitti sanırken esas acınacak halim şimdi başlıyor: Duşa giriyorum, kollar omuzlardan itibaren tutmadığı için spastik bir görünüm oluşuyor. Tabi duşta olduğum için bunu bir ben görüyorum :-)) Musluğu açabiliyorum ama duş nereye akıyorsa ben orda duruyorum. Zira kolum o yüksekliğe kalkamıyor.
Çocukluğumuzda "kaynana zırıltısı" diye bir oyuncak vardı. Elma şekeri gibi birşey düşünün. Ama elması yassı olsun. Sanki bir sopaya takılmış minyatür davul. Davulun iki yanından ip sarkardı, iplerin ucunda da birer küçük top vardı. Zırıldağı iki yanında avuçlarınızın arasına alırdınız. Mağara devrinde ateş yakan atalarımızın ellerindeki tahta parçasını ovaladığı gibi, bunu da ovaladığınızda, yanlardan sarkan iplerin ucundaki o küçük toplar minyatür davula çarptıkça takırtılı tukurtulu bir ses çıkarırdı, biz de "he he he" diye gülerdik.
İşte beni de sporum bittiğinde, bir dev gelse ve beni belimden avuçlayıp, ovalasa :-)) tutmayan omuzlarım vücuduma çarptıkça, o da "he he he" güler.
Hadi duşu bitirdim, giyinmek bir ölüm. Şortumu giyicem, sanırsınız ki 19 kg. :)) Lastiğini belime oturtana kadar 15 dk geçiyor.
Çok şükür giyindim. O da bitti. Eve doğru bir yürüşüm var!! Bakkalın önünden geçerken camda gördüm kendimi. Sabahları, hiç sırt çantasını yüklenmiş okula giden ilkokul 1. sınıf öğrencilerini gördünüz mü? Önlerine bakarak , yarı uykulu yürürler gariplerim. Gidiyor ama allahtan ayakları okul yolunu biliyor :)) Ben de öyle görünüyordum.
En zor kısma geldim. Kapıyı açıcaz şimdi. Anahtarı deliğe sokabilsem Level atlıycam. Sanırsınız ki anahtar da 19 Kg :-)) Bir daha ki sefere komşudan yardım istiycem. Utanıcak birşey yok. Normalde yapabiliyorum vallahi. Kalıcı bir arıza değil. Hergün rahatsız etmiycem. Gün gelir, spor yaparsın, ben de senin kapını açarım. :))
Sanırım en iyisi zile basınca kapıyı birinin açması :)))
Kalın sağlıcakla.
Yorumlar