İsmimi çok seviyorum
Yakın dostlarım ismimle ne kadar uğraştığımı, artık takıntı haline getirdiğimi çok iyi bilirler. Yine de bana bir ayrıcalık kazandırdığını düşündüğüm için ismimi çok seviyorum.
Hayatımın başlangıcında annem-babam bu ismi verirken ne düşünerek ismimin D harfi ile bitmesine göz yumdular bilmiyorum. Ama her geçen gün , özellikle teknoloji gelişip, birçok hizmeti telefonla alır hale geldikten ve e-mail ile haberleşme şekli yaygınlaştıkça bu sorunumu her gün yaşar hale geldim. Daha önceleri ismim D ile bitmiş T ile bitmiş hiç önemli değildi.
Telefonla birine ismimi veya e-mail'imi yazdırırken mutlaka "Levend. D ile bitiyor ama" demek zorundayım hep.
Bu hafta yine iş yerinde uslu uslu çalışırken, telefonum çaldı:
- Merhaba Levent bey, ben Funda, size ulaşmak ne kadar zor.
- Doğrudur Funda hanım. Masamda otururken beni denk getirmeniz zor. Ulaşamadığınızda e-mail yazsanız ben sizi geri ararım.
- Geçen hafta size e-mail yazdım ama geri dönüş yapmadınız.
- Bana yazmamışsınızdır.
- Nasıl yani! Şimdi hemen kontrol ediyorum..... Evet yazmışım, Çarşamba günü tam saat 10:47'de gönderildi gözüküyor.
- Bana yazmamışsınızdır dedim Funta hanım. .
T'yi vurgulayınca hemen anladı. Bu hata o kadar çok yapılıyor ki bana e-mail yazılırken. Kimbilir neler kaçırıyorum hayattan :-)
- Ayyyy söylemişlerdi bana. Sizin isminiz D ile yazılıyordu değil mi, çok özür dilerim. Hemen düzeltip tekrar gönderiyorum.
- ...
Benimle ilk iletişime geçenlerle mutlaka bu muhabbeti yaşıyorum. Bazan e-mail'imi doğru yazıp, hitap kısmında Levent yazanlara gerçekten çok kızıyorum. Ama muhabbeti uzatmamak için , dönüş yaparken adının bir harfini bozunca karşı taraf bir daha unutmamak üzere anlıyor hatasını : Özke hanım, Bınar hanım, Damer bey, Sertar bey vs.
- - -
Yıllar önce bir kutlamaya katılmıştım. Kutlamanın yapılacağı salonun girişinde uzun bir masanın üzerine katılımcılara verilecek plaketler ve hediyeler birer kutunun içine konmuş. Kutuların üstünde isimlerimiz yazıyor. Herkes gidip, kendi kutusunu buluyor , imza atarak teslim alıyor.
Ben şanslıyımdır böyle zamanlarda. Göbeğimin adı Ahmet olduğu için, isim sırası da olsa, soyisim sırası da olsa başlara yakın oluyorum. O yüzden arayıp bulmam zor olmadı. Ama kutunun üstündeki ismi gördüğümde, bana ait olup olmadığı konusunda tereddüt yaşadım.
Ahmed Levent Albay
- - -
Bir kaç yıl önce de bir seminere katıldım. Önceden internet üzerinden kaydımı yaptırmış olmama rağmen, girişteki kızlar, masanın üzerinde benim yaka kartımı bulamadılar. O anda kuyruk da oluşunca , kızlardan biri :
- Sizi bekletmeyeyim, ben elle yazayım, dedi.
Yine başlıyoruz dedim içimden.
- Ahmet Levend Abay, Levend D ile bitiyor, dedim.
Kız yazdı, bakmadan aldım, boynuma taktım ve arkadaşlarımın yanına gittim. Çok geçmeden arkadaşlarımdan biri gülerek yaka kartımı gösterdi.
AHMET LEVENDE ABAY
- - -
Bu yıl da doruğa ulaştı ismim. Bir kutu geldi masam. Kutunun üstüne baktım, evet bana ait, hepsi doğru. Kutuyu açtım, içinden bir plaket çıktı. Masamın üstüne koydum. Eh, helal olsun. Yazan kişi, sadece D harfinin doğru olup olmadığına mı baktı :-)
Ahmet Lavand Abay
İade edicektim "e harfini yanlış yazmışsınız, onu da a yapın da gırtlağımı oynatmadan okuyabileyim şu ismi". Güzel bir anı olarak, diğer defolular gibi masamı süslüyor şimdi. Ben ölünce paha biçilmez olacaklardır. :-)
Pek geçmeden bu yazıya ek yaparım gibi geliyor :-)
İyi haftalar...
Hayatımın başlangıcında annem-babam bu ismi verirken ne düşünerek ismimin D harfi ile bitmesine göz yumdular bilmiyorum. Ama her geçen gün , özellikle teknoloji gelişip, birçok hizmeti telefonla alır hale geldikten ve e-mail ile haberleşme şekli yaygınlaştıkça bu sorunumu her gün yaşar hale geldim. Daha önceleri ismim D ile bitmiş T ile bitmiş hiç önemli değildi.
Telefonla birine ismimi veya e-mail'imi yazdırırken mutlaka "Levend. D ile bitiyor ama" demek zorundayım hep.
Bu hafta yine iş yerinde uslu uslu çalışırken, telefonum çaldı:
- Merhaba Levent bey, ben Funda, size ulaşmak ne kadar zor.
- Doğrudur Funda hanım. Masamda otururken beni denk getirmeniz zor. Ulaşamadığınızda e-mail yazsanız ben sizi geri ararım.
- Geçen hafta size e-mail yazdım ama geri dönüş yapmadınız.
- Bana yazmamışsınızdır.
- Nasıl yani! Şimdi hemen kontrol ediyorum..... Evet yazmışım, Çarşamba günü tam saat 10:47'de gönderildi gözüküyor.
- Bana yazmamışsınızdır dedim Funta hanım. .
T'yi vurgulayınca hemen anladı. Bu hata o kadar çok yapılıyor ki bana e-mail yazılırken. Kimbilir neler kaçırıyorum hayattan :-)
- Ayyyy söylemişlerdi bana. Sizin isminiz D ile yazılıyordu değil mi, çok özür dilerim. Hemen düzeltip tekrar gönderiyorum.
- ...
Benimle ilk iletişime geçenlerle mutlaka bu muhabbeti yaşıyorum. Bazan e-mail'imi doğru yazıp, hitap kısmında Levent yazanlara gerçekten çok kızıyorum. Ama muhabbeti uzatmamak için , dönüş yaparken adının bir harfini bozunca karşı taraf bir daha unutmamak üzere anlıyor hatasını : Özke hanım, Bınar hanım, Damer bey, Sertar bey vs.
- - -
Yıllar önce bir kutlamaya katılmıştım. Kutlamanın yapılacağı salonun girişinde uzun bir masanın üzerine katılımcılara verilecek plaketler ve hediyeler birer kutunun içine konmuş. Kutuların üstünde isimlerimiz yazıyor. Herkes gidip, kendi kutusunu buluyor , imza atarak teslim alıyor.
Ben şanslıyımdır böyle zamanlarda. Göbeğimin adı Ahmet olduğu için, isim sırası da olsa, soyisim sırası da olsa başlara yakın oluyorum. O yüzden arayıp bulmam zor olmadı. Ama kutunun üstündeki ismi gördüğümde, bana ait olup olmadığı konusunda tereddüt yaşadım.
Ahmed Levent Albay
- - -
Bir kaç yıl önce de bir seminere katıldım. Önceden internet üzerinden kaydımı yaptırmış olmama rağmen, girişteki kızlar, masanın üzerinde benim yaka kartımı bulamadılar. O anda kuyruk da oluşunca , kızlardan biri :
- Sizi bekletmeyeyim, ben elle yazayım, dedi.
Yine başlıyoruz dedim içimden.
- Ahmet Levend Abay, Levend D ile bitiyor, dedim.
Kız yazdı, bakmadan aldım, boynuma taktım ve arkadaşlarımın yanına gittim. Çok geçmeden arkadaşlarımdan biri gülerek yaka kartımı gösterdi.
AHMET LEVENDE ABAY
- - -
Bu yıl da doruğa ulaştı ismim. Bir kutu geldi masam. Kutunun üstüne baktım, evet bana ait, hepsi doğru. Kutuyu açtım, içinden bir plaket çıktı. Masamın üstüne koydum. Eh, helal olsun. Yazan kişi, sadece D harfinin doğru olup olmadığına mı baktı :-)
Ahmet Lavand Abay
İade edicektim "e harfini yanlış yazmışsınız, onu da a yapın da gırtlağımı oynatmadan okuyabileyim şu ismi". Güzel bir anı olarak, diğer defolular gibi masamı süslüyor şimdi. Ben ölünce paha biçilmez olacaklardır. :-)
Pek geçmeden bu yazıya ek yaparım gibi geliyor :-)
İyi haftalar...
Yorumlar